2 Haziran 2010 Çarşamba












Nefretin gözleriyle bakmak dünyaya
Kendinden başkasını görmeye yetmez
Duymak istemezsen eğer
Yok olur işitme gücün
Ve biter bütün sıkıntın
Büyük bir çığlıkla son bulur hayaller
Geç de olsa kurtulursun diğerlerinden
Küçük bir delik, birkaç damla kan ve anlayamadığım sözler
Tek çare ve geri dönen huzur
Hissetmezsin ama korkarsın bildiğinden
Bazı yollar gibi kaybolmayı düşünmeden girdiğin
Ve iyi ki yapmışım bile tatmin etmez aslında
Korku da gerçektir nefret kadar
Tek yalan korkusuzluktur belki
Kesin hayat yoktur kesin olan ölümdür…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder