Hayatımızın değişmezleri arasına ne kadar da çabuk girdi aslında hatırlıyorum da ilk gördüğüm cep telefonu takoz metal kenarlıklı bir ericssondu, gayet silah niyetine kullanılabilecek bir aletti hatta o ağırlık, o sağlamlık ile en "benim!" diyen adamı bile yere devirebilirdiniz.. nerden esti bilmiyorum bugün öyle bir merakla araştırmasını yaptım tarihcesi olsun babında gereksiz bilgi birikimime bir yenisini eklemiş oldum böylece.
Cep Telefonu dediğimiz meret aslında '30lu yılların başından itibaren hayatımıza girmeye başlamış bir edevat tabii o zamanlarki cep telefonlarına cep telefonundan ziyade mobil telefon santrali demek daha doğru olur, örneğin amerikan ordusunda kullanılan ilk mobil telsiz-telefon modelleri at sırtında, kamyon arkasında falan taşınıyormuş ağırlıkları yüzünden.. tabii 1970lere gelindiğinde daha kabul edilebilir boyutlara ulaşıyor cep telefonları ve 82 de en büyük atılımı Martin Cooper yapıyor, kendisi hani şu kücüklügümüzde hemen herkesin sahip olduğu beyaz gövdeli siyah antenli lülülüü gürültü yapma cihazlarının orjinallerini dizayn ediyor, e tabii o dönem icin büyük bir gelişim bu. Sonrasında zaten internetin gelişmesi kılı yünü derken günümüze kadar uzayan bir değişim.. günümüze derken ilk cep telefonum panasonicti oda bir nevi takozdu hatta hatırlarım telefon aslında sadece telefon etmeye yarıyordu, sms atmaya kalkmak tam bir eziyetti, "saat 12'de buluşalım." yazamıyordun, zira rakamları veya ayırma isaretleri sms özelliği dahilinde değildi, sms dediğin olay telgraf haberlesmesini andırıyordu mesaj sayısının kısıtlı olmasından dolayı kırıldı gitti sonralarda, en çok sevdiğim telefonum motorola olmuştu üniversite hediyesi alınmıştı hehe eh tabiiki benimle birlikte milyon tane macera yaşamış bir telefon duygusal bir bağımız vardı.. hatırlarım bir keresinde bira şişesi üzerine devrilmiş ve farketmemiştik yaklaşık 10-15 dakika boyunca bira içerisinde yüzmüş hiç bişey olmamıştı (alkolik gibi kokması dışında) 2 kez balkondan atlamış olmasına rağmen çalışıyordu ama sonuçta gün geldi ayrıldık kendisinden, halen izmirde bi yerde toprağın altında yaşıyordur muhtemelen güzel bir cenaze töreni ile toprağa vermiştim kendisini peeh.. Her güzel şeyinde bir sonu var işte..
Zaman değişiyor insanlarda değişiyor tabii onca duygusal bağı olan telefonlardan teknoloji tikkysi biriye dönüştüğüm günden itibaren trendi kaçırmıyorum ye kürküm ye misali aç gezerken her ay vodafona fena domalıp ay benim cici ayfonum diye kendimi avutuyorum.. halbusi o eski takoz ericssonlar, motorolalar böylemiydi.
