unutulan hususlar hakkında...

"basit bir monolog... kendim ve kendim arasındaki dialogdan yola cıkılarak hazırlanan basit bir yazı sadece... okumanı tavsiye ederim...."

"bir bakalım öyleyse... nelermiş ;" 

"insan bazen sahip olduğu sorumlulukları, unutuyor... bazen farkına bile varmadan yaptığımız şeyler bizlere onları hatırlattığında aaa ne yapmışım ben diye düşünmeden edemiyoruz elbette ki yine de unutulmamalıdır ki yapılan her hareketin sorumluluğunu karşılayacak özgüveniniz, tüm bunları sırtlayacak cesaretiniz ve gücünüz her daim olmalı... sonu cok acı verebilir.. yine de yaptıklarından pişman olmamalısın... hepsi senin eserin iyileri ve kötüleri ile seni sen yapan şeyler... evet yaptıkların acı verebilir, sana... sevdiklerine.... seni sevenlere...."

"e öyleyse neden unutmaya izin veriyorsun ki?"

"elim de değil :) bazı şeyler uzun süre kullanılmayınca farkında olmadan uzaklaşıyorsun işte... nasıl ki yıllarca savaşan bir askerin sahip olduğu eski karakterine ait olan herşeyi yitirmesi gibi... o günün koşullarına uygun olarak tüm karakterin değişiyor... bazı güzellikler yapısal detaylarda
derinliklere gömülüyor işte... anca kücük şoklar tokatlar ortaya cıkarıyor kendilerini zamanla...

o yüzden diyorum ya, yaşamaktan korkma, eğer ki sen kendine güvenirsen yaptığın şeylerin bilincindeysen kendini biliyorsan... bir şekilde bunu sevdiklerine de anlatabilirsin zamanı geldiğinde... seni anlamalarını sağlayabilirsin. 

işte o yüzden  bozma moralini kötü olan herşeyin icinde senin için yararlı bir şey her daim vardır."