Hiç beklemedik seninle, herşeyi bir anda bir çırpıda yaptık, yapabildik. Çünkü sen böylesin işte, canı tez, insana güç veren, pozitif tutan, umut veren.
Başak Şekerpare, eşim, aşkım, hayatım, seni anlatabilmek için sayfalar yetmez belki ancak sana borçlu olduğum bir nokta var, neden sen? neden ve nasıl?
Hep insanlar senin ağzından, yazılarından dinledi tanışma hikayemizi, aşkımızı. Kimi beğendi hayran oldu, kimi tiksindi, kıskananı oldu, aman bu ne diyerek arkasını dönen de. Seninle birlikte, amca oldum, ağabey oldum, dayı oldum, kardeş, kuzen, yeğen.... daha kimbilir ne anlama geldi seninle birlikteliğim pek çok insana, tanıdığın, tanıdığımız. Kimi sevdi, kimi sevmedi önemli değil, sağolsunlar varolsunlar. Senden önce de vardı elbette ailemiz, dostlarımız, can dostlarımız. Ama bilirsin, ketum adamım, konuşkan değilim, aklımdan geçen 10 cümlenin 1 tanesini söyleyince şanslı sayarsın kendini çoğu zaman. Bu halime rağmen beni sevebildiğin, bana değer verebildiğin için sevdim seni.
İnsan hayatı boyunca pek çok insan ile tanışıyor, bir sürü kişi akıp geçiyor, ilişkiler, arkadaşlıklar, dostluklar.... ama hep, bir şey var. Belki bu benim insanlara olan güvensizliğimden, belki yaşanılan hayatlarda edinilen tecrübelerden, belki de hep böyle olduğum için, asla karşılıksız değildi hiç birşey.
Çıkar ilişkisi? çok da normal, çok da doğal bence. Evet, doğru değil, "güzel" bile değil. Ama öyle bir dünyanın, öyle bir çağın, öyle bir hayatın içindeyiz ki, bu ilişkiler hep "normal" oldu. Kabul edilebilir oldu. Şartlı sevgiler, şantajlı ilişkiler... hangimiz yaşamadı ki? Seninle ilk ciddi adımları atmaya başladığımız andan itibaren biliyordum ki, "hissediyordum" ki, gerçekten sevdiğinde bunu olabilecek en saf halinle paylaşacağın. Çünkü böyle bir insansın, işte bu yüzden kimileri tahammül bile edemiyor sana, işte bu yüzden ben ilk andan beri emindim. İşte tam da bu yüzden sana aşık oldum.
Anlatıyorsun ya hep, benim yaralarımı öptü, işte o an evet dedim diye... Belki de farketmemiştin o an, ancak ben senin yaralarını değil kendi yaralarımla da barıştım o akşam. O akşam benim için öyle özeldi, senin için kendin için olduğu kadar benim için de özeldi. Diyorsun ya hep, "Artık ne olacaksa olsundu!"
Ailemin seni seveceğini iddia ediyordum hep, inanamamıştın :) neye göre bu kadar emin konuşuyordum ki hem? Bizim birbirimizi bulmamızı sağlayan şey sayesinde. Beraber olmamızın ne kadar önemli olduğunun farkında olduğum içindi hep. Kimse kimsenin aklından geçeni bilemez, ama emin olduğum tek şey biz birdik. İlk andan itibaren, sanki hep birlikteymişiz gibi. Bu yüzden 1 saniye bile tereddütüm olmadı hayatımı seninle birleştirirken.
Doğru zaman, doğru yer kavramının kanıtı olduğun için :)
Seni Seviyorum Başak, Nice Mutlu Beraber Yıllara!
